آرتروز مفاصل. علائم ، مراحل آرتروز ، روشهای تشخیصی و روش درمانی مدرن

• Hondrostrong
• مقالات
• دفع

13 ماه مه 2025

Мелик

در حال حاضر ، آرتروز مفاصل شایع ترین بیماری سیستم اسکلتی عضلانی است. علاوه بر این ، سبک زندگی شهر ، عدم حرکت فعال ، صدمات یکی از عواملی است که مستعد ابتلا به این آسیب شناسی است. پیش بینی ها حاکی از آن است که جمعیتی که در سالهای آینده از آرتروز رنج می برند ، فقط رشد خواهد کرد. براساس آخرین داده ها در بین جمعیت ایالات متحده ، 7 ٪ از اشکال مختلف آرتروز رنج می برند. آمار در بین کشورهای CIS تفاوت چندانی با چنین کشورهای توسعه یافته ندارد. این آسیب شناسی یکی از پیشرو در تعداد دلایل کاهش توانایی کار و ناتوانی است. علاوه بر این ، آسیب به مفاصل لزوماً در دسته های شهروندان دوره بازنشستگی قرار نمی گیرد-اوج این بیماری در گروه های سنی 40-60 ساله قرار می گیرد.

آنتومی مفصل برای درک علل و مکانیسم توسعه آرتروز ، لازم است که به طور خلاصه خود را با ساختار آناتومیکی و میکروسکوپی مفصل و بافتهای آن آشنا کنید.
از نظر آناتومیک ، مفصل توسط مفصل دو یا چند استخوان نشان داده می شود. مفصل امکان جابجایی سطوح مفصلی استخوان های مفصل را فراهم می کند. ویژگی های باقیمانده اتصالات (شکل ، نوع حرکت ، حداکثر بار) از نظر ژنتیکی و عملکردی تعیین می شوند.

به طور طبیعی ، تمام سطوح مالش باید دارای یک پوشش ویژه باشند و به طور مرتب برای کشویی بدون مانع روغن کاری شوند. در اتصالات ، این امر با ویژگی های ساختار صفحات غضروف مفصل و حضور در حفره مفصل مایع سینوویال So -Called ، که یک روان کننده بیولوژیکی است ، تضمین می شود. به طور طبیعی ، حفره مفصل مفصل باید از تأثیرات خارجی محافظت شود - این به دلیل کپسول مفصلی ارائه می شود ، که باعث می شود حفره مفصل باشد. این غشای مخاطی کپسول مفصلی است که یک مایع سینوویال تولید می کند که تغذیه سطح مفصلی غضروف را فراهم می کند و به دستیابی به حداکثر لغزش کمک می کند. به طور طبیعی ، در بدن ما اتصالات زیادی وجود دارد که انواع مختلفی از حرکات را ارائه می دهد ، بارهای مختلفی را تجربه می کنند و حاشیه های مختلفی دارند. حرکات موجود در اتصالات توسط ساختار مفصل ، دستگاه رباط ، که مفصل را محدود و تقویت می کند ، عضلات وصل می شوند که از طریق تاندون ها به استخوان های مفصلی متصل می شوند.

غضروف مفصلی در زیر میکروسکوپ چگونه به نظر می رسد؟ در حقیقت ، سیستم اسکلتی عضلانی ما توسط پارچه غضروف از انواع مختلف تشکیل می شود. در این بخش ، ما فقط غضروف هیالین را در نظر خواهیم گرفت که سطوح مفصلی استخوان ها را تشکیل می دهد. مانند همه بافتهای بیولوژیکی بدن ، بافت غضروف حاوی سلولهایی به نام سلولهای غضروفی است. این سلول ها در سازمان و ساخت غضروف مشغول هستند. سلولهای غضروفی انواع خاصی از کلاژن و مواد را که قاب کلاژن غضروف را پر می کنند ، سنتز می کنند. کلاژن استحکام و خاصیت ارتجاعی بافت غضروف را نشان می دهد ، و ماده اصلی پر کردن فضاهای بین سلولی به خاصیت ارتجاعی کلاژن و خاصیت کشویی می بخشد.

عملکرد سنتز کلاژن و ماده اصلی مفصل بر روی chondroblasts So -called قرار دارد. اما سلولهایی با عملکردهای متضاد نیز وجود دارند - انحلال کلاژن و ماده اصلی ، این سلول ها را به داخل سلولهای غضروفی نامیده می شوند. به لطف عملکرد هماهنگ این نوع سلول ها ، مفصل با بارهای گذاشته شده بر روی آن ، رشد کافی و مدولاسیون صفحه غضروف سازگار است.

آرتروز چیست؟ با آرتروز (استئوآرتروز) ، پزشکان به معنای یک بیماری دژنراتیو جامع هستند که شامل صفحه غضروف استخوان هایی است که مفصل را تشکیل می دهند. این به هیچ وجه به این معنی نیست که علت فرآیندهای دژنراتیو فقط نقض در غضروف هیالین است - دلایل بسیار بیشتری وجود دارد و آنها متنوع هستند.

علل آرتروز مفاصل توسعه آرتروز در برابر پیشینه افزایش فعالیت بدنی به عنوان یک قاعده ، چهره هایی با افزایش وزن بدن از این نوع آرتروز رنج می برند. فقط این است که اتصالات آنها برای حرکت در فضای چنین محموله ای طراحی نشده اند. بنابراین ، افزایش فشردن اینکه اتصالات زانو یک شخص در مرحله 3 چاقی هنگام حرکت تجربه می شود ، منجر به ریزگردهای غضروف می شود. که در نهایت ، می تواند منجر به نقض خصوصیات کشویی غضروف و کاهش تحرک مشترک شود. در ورزشکاران ، به طور معمول آسیب به مفاصل به دلیل افت فشار شدید و مکرر بین سطوح غضروف در هنگام آسیب مفاصل ، با افزایش بارهای روی مفاصل گرم نشده رخ می دهد. صدمات مفاصل و تغییر شکل مادرزادی یا اکتسابی سیستم اسکلتی عضلانی در این شرایط ، تماس ناکافی از سطوح مفصلی استخوان ها می تواند منجر به آرتروز شود. در این حالت ، کل بار در حین حرکت به طور مساوی در امتداد سطح مفصلی توزیع نمی شود و در مکان های افزایش فشرده سازی ، میکروتروما شکل می گیرد. نمونه ای از چنین آسیب شناسی های یکبار مصرف این است: ریکت ها ، کیفوز ، اسکولیوز ، تکه تکه شدن نادرست شکستگی استخوان با استخوان های اندام ، تغییر شکل O شکل یا X شکل پاها. نقض فرآیندهای خودآزمایی از بافت غضروف به عنوان یک قاعده ، این مکانیسم برای توسعه استئوآرتریت در حضور فرآیندهای التهابی در بدن ، با اختلالات گردش خون ، اختلالات هورمونی صورت می گیرد. عدم کفایت بازسازی (ترمیم) غضروف از دست رفته ، عدم بازسازی مداوم بافت و نازک شدن تدریجی آن بر اساس پایه است. نقض شکل گیری و ترشح مایع سینوویال در داخل مفصل همانطور که می دانید ، اطمینان از خشک شدن سطح کشویی سطوح مالش غیرممکن است. رسانه مایع سینوویال توسط سطوح مالش مجروح می شود و سایش شتاب آنها ، التهاب رخ می دهد ، که باعث بدتر شدن وضعیت مفصل می شود. مراحل آرتروز همانطور که تعریف می فهمد - آرتروز ، این اول از همه آسیب شناسی است که منجر به تخریب بافت غضروف مفصل می شود. بنابراین ، تظاهرات این آسیب شناسی بسته به میزان تخریب مفصل ، به میزان قابل توجهی متفاوت خواهد بود.
در نتیجه تخریب تدریجی سطح مفصلی غضروف ، بیمار علائم جدیدی دارد ، پیش بینی ترمیم عملکرد حرکتی تغییرات مفاصل. بسته به مرحله آرتروز ، روش درمانی انتخاب می شود.

مراحل آرتروز - علائم

مرحله اول با درد و ناراحتی که با فشار جسمی فشرده رخ می دهد ، آشکار می شود. پس از استراحت ، تمام علائمی که در طول بار رخ داده است ناپدید می شوند. در عین حال ، حجم حرکات موجود در مفصل محدود نیست ، قدرت عضلانی اندام آسیب دیده در اثر آرتروز تغییر نمی کند. از نظر رادیولوژیکی ، حداقل علائم آسیب به سطوح مفصل تشخیص داده می شود (امکان تشخیص تنگ شدن شکاف مفصل وجود دارد). مرحله دوم در این مرحله ، آرتروز وسواس خود را احساس می کند. در این حالت ، درد نه تنها با فشار جسمی طولانی مدت ، بلکه با حرکات جزئی نیز رخ می دهد. علاوه بر این ، در بقیه بقیه ، درد در مفاصل آسیب دیده ممکن است فروکش کند. سفتی حرکات ، محدودیت تحرک مشترک ظاهر می شود. به طور طبیعی ، در شرایط درد حرکات ، چنین بیمار ترجیح می دهد که مفصل را بارگیری نکند ، تحرک را محدود می کند ، که منجر به آتروفی عضلات مربوطه می شود. رادیوگرام علائم آشکار آرتروز را تعیین می کند: تغییر شکل مفصل ، رشد استخوان ، باریک شدن شکاف مفاصل ، ظاهر رشد استخوان در نزدیکی شکاف مفصلی. مرحله سوم در این مرحله از حرکت در مفاصل آسیب دیده ، آنها باعث درد غیرقابل تحمل می شوند ، زیرا در سطح رفلکس به شدت محدود هستند. درد در غیاب حرکت در مفصل می تواند رخ دهد. بیمار یک ژست اجباری می گیرد که در آن درد کاهش می یابد. حرکات فقط با عصا یا گورنی امکان پذیر می شود. علاوه بر این ، تحرک مفاصل به شدت محدود می شود ، یا اصلاً از بین می رود - وقتی سطوح مفصلی استخوان ها ، به نام آنکیلوز رخ می دهد. چه مفاصل اغلب تحت تأثیر آرتروز قرار می گیرد و علائم ضایعه آنها چیست؟ اتصالات بزرگ اندام تحتانی بیشتر در معرض ضایعات دژنراتیو قرار می گیرد - مفاصل لگن و زانو. بگذارید با جزئیات بیشتر علائم را در نظر بگیریم.

آرتروز مفصل باسن.  علائم اصلی آسیب مفصل آرتروز در بالا توضیح داده شده است. این علائم را می توان به طور کامل به شکست مفصل لگن نسبت داد ، تنها با یک اصلاحیه که در این مفصل مشاهده می شود. در ابتدا ، ناراحتی در مفصل باسن پس از پیاده روی یا دویدن احساس می شود. با پیشرفت آسیب شناسان ، افزایش درد مفاصل مشاهده می شود و در حرکات محدود می شود ، سفتی ظاهر می شود ، در موقعیت های خاص ، درد به شدت افزایش می یابد. در آخرین مراحل ، بیمار از پای خود محافظت می کند ، سعی می کند روی آن قدم نکند و هیچ حرکتی در مفصل لگن انجام ندهد.

آرتروز مفصل زانو.  آسیب زانو با ظاهر ناراحتی و درد درد در زانو پس از پیاده روی طولانی مدت مشخص می شود. در عین حال ، هیچ تظاهرات خارجی التهاب وجود ندارد. شایع ترین علت آرتروز این مفصل ، صدمات زانو با آسیب به ساختارهای داخلی در گذشته است. به طور معمول ، این آسیب ها باعث نقض تنظیم محکم سطوح تماس می شود ، که منجر به اضافه بار برخی از مناطق سطح غضروف و سایش سریع آنها می شود.

بسته به مرحله ، علائم آرتروز تغییر می کند. و بسته به علت وقوع ، کفایت درمان و وضعیت کلی ، پویایی روند ممکن است به طور قابل توجهی متفاوت باشد. برخی از اشکال با عدم وجود پیشرفت طولانی مشخص می شوند - هنگامی که برای چندین دهه هیچ وخیم در وضعیت مفصل وجود ندارد. در موارد دیگر ، افزایش سریع علائم و از بین رفتن تدریجی تحرک مفصل وجود دارد.

درمان آرتروز جهت های اصلی در درمان آرتروز دارو و جراحی است.

درمان دارویی

اول از همه ، با هدف بهبود گردش خون در مفاصل آسیب دیده ، تسریع در خصوصیات ترمیم غضروف ، ضد درد و ضد التهابی انجام می شود. اطلاعات بیشتر در مورد هر یک از گروه های مواد مخدر:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی  (NSAID). این داروها در زنجیره ای از واکنشهای شیمیایی در غضروف مداخله می کنند ، که منجر به التهاب محلی می شود. با التهاب ، ورم غضروف رخ می دهد ، درد به نظر می رسد ، قدرت بافت غضروف در حین حرکت کاهش می یابد. استفاده از داروهای ضد التهابی باعث کاهش یا از بین بردن درد می شود ، از شروع یک واکنش التهابی زنجیره ای جلوگیری می کند ، که منجر به شتاب روند ترمیم غضروف می شود.

آماده سازی به صورت قرص ، شمع های رکتوم و پودر وجود دارد. انتخاب دارو و تاکتیک های درمانی توسط پزشک معالج توسط یک متخصص به صورت جداگانه بسته به شدت بیماری ، پویایی روند و بیماریهای مرتبط با آن تعیین می شود.

مسکن های اکشن مرکزی (مواد افیونی) بشر به عنوان یک قاعده ، نمایندگان این گروه متعلق به داروهای مواد افیونی هستند که دارای اثر مواد مخدر هستند ، این داروها آستانه حساسیت به درد را افزایش می دهند. به همین دلیل ، درد مفاصل آسیب دیده به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

داروهایی که باعث ترمیم بافت غضروف مفاصل می شوند (chondroprotectors).   این داروها در واقع عناصر ساختاری غضروف هستند و بنابراین تأثیر فعال کننده ای در ترمیم آن دارند.

این مواد آلی در مقادیر زیادی در فضای بین سلولی غضروف قرار دارند. مکانیسم عمل آنها در حال حاضر در سطح مولکولی مورد مطالعه قرار نمی گیرد ، با این حال ، تأثیر مثبتی بر فعالیت ترمیم بافت غضروف در برابر پس زمینه درمانی که انجام می دهند اثبات شده است. این دارو سنتز مواد خاص را از ترکیب ماتریس بین سلولی غضروف - پروتئوگلیکان ها و هیالورونات فعال می کند. در عین حال ، فرآیندهای جذب بافت مفصل به طور قابل توجهی کاهش می یابد. همچنین ، با سرکوب برخی فرآیندهای شیمیایی ، کاهش واکنش التهابی در بافت ها وجود دارد که باعث کاهش آسیب به غضروف و شدت سندرم درد می شود. به عنوان یک قاعده ، تأثیر استفاده از این گروه از داروها در طولانی مدت اتفاق می افتد - چند هفته پس از شروع تجویز منظم دارو. بیشتر اوقات در رژیم درمانی ، ترکیبی از این دو دارو استفاده می شود. با این حال ، مطالعات بالینی افزایش اثربخشی درمان هنگام استفاده از ترکیبی از داروها را در مقایسه با درمان یکی از محافظت کننده ها تأیید نکرده است. درمان با این داروها توسط دوره های طولانی 6-12 ماهه تولید می شود. یک اشکال مهم به تمام مزایای این داروها اضافه شده است - هزینه بالای درمان و مدت طولانی درمان.

هیالورونات - این زنجیره ای طولانی از کربوهیدرات ها است که ویسکوزیته و خاصیت ارتجاعی مایع سینوویال را فراهم می کند. به لطف خواص هیالورونات ، خصوصیات کشویی مایع سینوویال تا حد زیادی ارائه می شود. تزریق داخل ماده ای از آماده سازی هیالورونات به طور گسترده ای انجام می شود. مطالعات در بین بیماران نشان داده است که یکی از تظاهرات استئوآرتریت کاهش غلظت هیالورونات در مایع سینوویال و کوتاه شدن زنجیرهای مولکول های آن است.

درمان جراحی

از این نوع درمان برای بازگرداندن یا بهبود تحرک اتصالات و همچنین از بین بردن قطعات یا سطح غضروف استفاده می شود. به عنوان یک قاعده ، استئوآرتریت در موارد شدید استئوآرتریت به روشهای جراحی متوسل می شود ، هنگامی که درمان دارویی منجر به تثبیت این فرآیند نمی شود ، یک محدودیت شدید یا عدم وجود حرکت در مفصل وجود دارد یا اگر درد در مفاصل آسیب دیده دارو را متوقف نمی کند.

در درمان استئوآرتریت ، مفصل زانو می تواند از هر دو عمل آرتروسکوپی (کم -تروماتیک) و عملیات گسترده تر - پروتزهای مشترک استفاده شود. نوع عمل بسته به وضعیت مفصل ، وضعیت عمومی بیمار ، تجهیزات موجود و توانایی های پزشک متخصص ، توسط پزشک به طور جداگانه تعیین می شود. تصمیم گیری در مورد نیاز به عمل جراحی باید با معاینه کامل ، تلاش برای معالجه پزشکی و رضایت بیمار از عمل انجام شود.

در مورد جراحی آرتروسکوپی ، می توان بخشی از غضروف مفاصل تغییر شکل یافته توسط این بیماری را از بین برد ، سنگ زنی آن برای ایجاد صافی سطح ، برداشتن قطعات غضروف ، رشد استخوان ، قطعاتی از رباط های آسیب دیده یا بافت غضروفی است. این عملیات با دسترسی از طریق مایکروویو به شکل زانو انجام می شود. در حین کار ، از تجهیزات ویژه (آرتروسکوپ) استفاده می شود که اطلاعات ویدیویی را به یک مانیتور ویژه منتقل می کند. یک دستکاری کننده با انواع نازل ها از طریق یک سوراخ اضافی به داخل حفره مفصل معرفی می شود که بسته به مرحله و نوع عملکرد تعویض می شوند.

پروتز مفصل زانو.

این نوع عملیات جایگزینی سطوح مفصلی مفصل زانو را با پروتزهای فلزی یا ترکیبی تضمین می کند. صفحات فلزی از پیش آماده شده تا حد زیادی سطح غضروف مفصلی را تکرار می کنند ، زیرا بیومکانیک مفصل بعد از عمل جراحی عمدتاً شبیه به مفصل زانو سالم است. پروتزهای آلیاژهای ویژه ساخته شده است که باعث ایجاد واکنش های رد نمی شوند ، اکسید نمی شوند و به پارچه های اطراف آسیب نمی رسانند.

جراحی مفصل لگن برای آرتروز.

در طی این عمل ، حذف جزئی غضروف و بافت استخوان لگن و استخوان ران رخ می دهد. به عنوان یک قاعده ، سر گردن استخوان ران برداشته می شود. و در جای خود ، یک فلز یا پروتز ساخته شده از Cermet کاشته می شود. سطح مفصلی استخوان لگن نیز برداشته می شود ، و قسمت دوم پروتز جایگزین حفره نوسان So -Called در جای خود ثابت است.

با این حال ، نباید فرض کرد که پروتزهای مشترک یک وسیله جهانی برای حل مفاصل مفاصل برای آرتروز یا با آسیب های دیگر به مفصل است. عملیات قبل از آماده سازی طولانی مدت بیمار انجام می شود ، پس از عمل ، توسعه مرحله ای طولانی از مفصل عمل شده وجود دارد. بنابراین ، تا حد زیادی موفقیت این عملیات به صلاحیت پزشک معالج و مسئولیت بیمار بستگی دارد.

چه ژیمناستیک را می توان با آرتروز انجام داد؟ از تربیت بدنی پزشکی برای آرتروز در مرحله زیر حاد استفاده می شود.   وظایف اصلی ورزش درمانی :

تصحیح ارتوپدی (از بین بردن نقص اندامهای آسیب دیده). کاهش بار استاتیک روی اتصالات ؛ بهبود تحرک مفصل یا جلوگیری از وخامت آن. ژیمناستیک Digoen و مجموعه ای از تمرینات برای عضلات و مفاصل قابل کشف انجام می شود. تمریناتی برای اتصالات آسیب دیده در حالت دروغگو ، در کنار یا پشت ، نشسته انجام می شود. آنها با تمرینات تنفسی که به آرامش عضلات کمک می کند ، متناوب هستند. بیمار حرکاتی را در مفصل آسیب دیده به طور مستقل یا با کمک یک مربی انجام می دهد.

با فروکش کردن درد و تحرک مفصل ، آنها شروع به انجام تمرینات با اشیاء مختلف ژیمناستیک می کنند. کلاس در استخر.

در هیچ حال شما نباید بارهای بیش از حد روی مفصل آسیب دیده داشته باشید ، حرکات خیلی تیز و شدید انجام دهید. بهتر است با یک متخصص برخورد کنید. ورزش درمانی و یک مربی خاص آموزش دیده می فهمند که در هنگام ضایعات مفاصل مختلف ، مجموعه ای از تمرینات مورد نیاز است. به عنوان مثال ، با استفاده از coxarthrosis (آرتروز مفصل لگن) ، لازم است چرخش های ران در داخل و آدم ربایی آن و با گنارتروز (آرتروز مفصل زانو) - خمشی و پسوند را بازگرداند.

آیا می توان آرتروز را با داروهای عامیانه درمان کرد؟ آرتروز یک بیماری غیرقابل تحمل مزمن است. بازگرداندن غضروف مشترک آسیب دیده غیرممکن است - با کمک داروهای مدرن ، فقط می توانید پیشرفت تغییرات پاتولوژیک را کاهش دهید. بنابراین ، طب سنتی نمی تواند جایگزینی برای معالجه پزشک باشد.

با این وجود ، برخی از داروهای عامیانه می توانند درد را کاهش داده و وضعیت را بهبود بخشند ، به خصوص در مراحل اولیه آرتروز:

تزریق لاله (آزمایشگاه ویاازولیت)
روش آماده سازی :
2 قاشق غذاخوری برگ برنزه خرد شده را تهیه کنید. 500 میلی لیتر آب جوش را بریزید. در طی یک ساعت اصرار داشته باشید.
روش کاربرد :
30 دقیقه قبل از غذا 3 بار در روز 100 میلی لیتر تزریق کنید.

آب کلم
روش آماده سازی :
سر کلم را خرد کنید. در ملات بنوشید. آب را با آبمیوه گیری فشار دهید.
روش کاربرد :
برای آغشته کردن یک قطعه ماده با آب کلم و ایجاد یک کمپرس در ناحیه مفصل آسیب دیده. این به کاهش درد کمک می کند. می توانید بیش از 3 روز یک کمپرس بپوشید ، بعد از آن یک مورد جدید ایجاد کنید.

آیا نیاز به رژیم غذایی با آرتروز دارم؟ رژیم غذایی با آرتروز دو هدف را دنبال می کند: ارائه تمام مواد لازم و مبارزه با توده اضافی بدن.

محصولات توصیه شده از محصولاتی که باید از آنها جلوگیری شود ماهی (کم -fat) ؛ سبزیجات ؛ چاودار و برش نان ؛ ظروف حمل شده لوبیا ، نخود فرنگی و سایر حبوبات ؛ غلات ؛ آجیل ؛ میوه ها برگهای فضای سبز ؛ گوشت گاو نان سفید ، پخت ؛ شیرینی نوشیدنی های الکلی ؛ ماهی چربی ؛ محصولات فست فود ؛ سوسیس ، سوسیس ، اتصالات ؛ گوشت چرب ؛ محصولات دودی   
  بعد از 18. 00 غذا نخورید. اغلب بهتر است ، اما در بخش های کوچک ، تقریباً در همان زمان.

رژیم غذایی صحیح ، با در نظر گرفتن وضعیت کلی یک شخص و همه بیماری های مزمن ، قادر به ایجاد یک متخصص تغذیه خواهد بود. رژیم غذایی سالم نه تنها برای مفاصل بلکه برای کل ارگانیسم مفید خواهد بود.

چگونه لنت های زانو را برای آرتروز انتخاب کنیم؟ ساقه  - دستگاه ارتوپدی ، که به آرتروز کمک می کند تا تا حدودی مفصل آسیب دیده را تخلیه کند ، به آن موقعیت صحیحی ارائه می دهد. پوشیدن پد زانو توسط یک پزشک ارتوپدی تجویز می شود. شما نباید خودتان یک پد زانو را انتخاب کنید ، زیرا اگر به طور نادرست انتخاب شوید ، پوشیدن آن نه تنها به نفع آن نخواهد بود بلکه می تواند وضعیت مفصل را بدتر کند.

انواع لنت های زانو :

بسته بشر این ماده سفت و سخت ترین تثبیت را فراهم می کند ، زیرا نه تنها منطقه مشترک را ضبط می کند ، بلکه مناطق 15 سانتی متر بالاتر و پایین نیز می گیرد. از چنین لنت های زانو استفاده می شود که درد محلی سازی مشخصی نداشته باشد. با تنش قابل تنظیم تنظیم شده است بشر اگر آرتروز با درد بسیار شدید همراه باشد ، چنین پد زانو مناسب است. همچنین در هنگام توانبخشی پس از جراحات تجویز می شود. با دنده های مارپیچی از سفتی باز کنید بشر از آن برای درد هنگام بلند کردن و نزول در پله های پله ها استفاده می شود. لولا بشر تنوع جهانی. امکان خم شدن نور در زانو را به جا می گذارد. از آن می توان برای آرتروز هر مرحله ، با درجات مختلف درد درد استفاده کرد. برای حفظ تاندون ها بشر از آن برای درد زیر الگوی استفاده می شود. با گرم بشر یک منبع در پد زانو ساخته شده است  تابش مادون قرمز  (گرما). گرم شدن به کاهش درد ، بهبود جریان خون و مفصل کمک می کند. به عنوان مثال ، از پدهای مختلف زانو از مواد خاص ، به عنوان مثال ، پشم شتر نیز استفاده می شود. از چه ماده ای می توان یک پد زانو تهیه کرد؟

پنبه بشر این ماده از رطوبت و هوا عبور می کند ، به پوست اجازه می دهد تا نفس بکشد. برای لمس نرم و دلپذیر است. اما چنین لنت های زانو اغلب باید شسته شوند. پنبه خالص عملاً کشیده نمی شود - خیلی راحت نیست. ارزش انتخاب یک ماده حاوی الیاف کششی را دارد. نئوپرن بشر تثبیت قابل اطمینان تری از مفصل زانو را فراهم می کند. منهای اصلی نئوپرن این است که از هوا و رطوبت عبور نمی کند ، اجازه نمی دهد که پوست نفس بکشد ، زیاد عرق می کند. بنابراین ، Knatwords Neoprene به بهترین وجه روی لباس های ساخته شده از پارچه طبیعی پوشیده می شود. پشم بشر علاوه بر تثبیت ، عملکردهای دیگری را نیز انجام می دهد. کت مفاصل را گرم می کند ، به کاهش درد ، بهبود جریان خون کمک می کند. او قادر به جذب رطوبت است. پلی استر یا الان بشر نسبت به سایر مواد مزایای بسیاری دارد: بادوام ، بادوام ، دلپذیر برای لمس ، اجازه می دهد تا پوست نفس بکشد. تنها اشکال هزینه بالایی است. چگونه می توان پد زانو را به درستی پوشید؟

قوانین اساسی برای استفاده از لنت های زانو :

ضرورت و شرایط پوشیدن یک زانو فقط توسط پزشک معالج قابل تعیین است. پد زانو بیش از 2-3 ساعت در روز پوشیده نمی شود. پد زانو جایگزینی برای سایر روشهای درمان آرتروز نیست ، بلکه علاوه بر این است. شما باید به مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک ادامه دهید ، تحت عمل قرار بگیرید. لازم است که انتخاب پد زانو را با دقت در نظر بگیرید - در حالت ایده آل ، او باید مانند یک دستکش روی پای خود بنشیند. پد زانو بیش از حد بزرگ و ضعیف عملکردهای خود را به طور عادی انجام نمی دهد. و اگر او کوچک باشد ، یا شما بیش از حد آن را به تأخیر می اندازد - این منجر به نقض گردش خون و وخامت در وضعیت مفصل خواهد شد. وضعیت پوست را که در تماس با پد زانو است ، دنبال کنید. ظاهر تحریک نشانگر انتخاب نادرست اندازه یا مواد است. آیا انجام ماساژ با آرتروز امکان پذیر است؟ ماساژ در درمان پیچیده آرتروز استفاده می شود ، اما فقط پس از فروکش درد می تواند شروع شود.
کارهای ماساژ برای آرتروز :

کاهش درد ؛ عضلات پر تنش را آرام کنید. بهبود تغذیه بافت مفاصل ؛ بهبود تحرک مفصل ، از ایجاد انقباضات جلوگیری کنید. حجم طبیعی حرکات را بازیابی کنید. مدت زمان ماساژ با آرتروز 10-20 دقیقه است. این دوره می تواند شامل 20-25 جلسه باشد که هر روز دیگر برگزار می شود. ماساژ در بیماران مبتلا به آرتروز برای ترکیب با حمام های معدنی ، خاک مناسب است.